Han har vært her lenge
går for det meste igjen aleina
Han mangler orda til å gripe verda hennes
og trenge seg på ho
med heile verda si
du ser han aldri i augo
men heile kroppen hans er auge
364 dager i året
23 timar i døgnet
som han nyttar fullt ut
Den siste timen
skal kvile i tankane hennar
som ein kulp, kor sjølv
råttne greiner
blir vakre
Du treff han stadig med piler
Ikkje den typen som dobbeltklikk
Men den typen som Sebastian såg i sin siste time
Verda hans er som ein himmel fyllt av piler
Bueskyttarane slepp
og sender hagl
Den som står i regnet blir truffet
Den som står i treffet blir våt
Gjennombårra av piler
står Sebastian ved pålen
og skimter årsaka
Langt der ute
Kor elva treff hav
og blir til fjell
som ho renn ut av.
