søndag 25. september 2011

Gamlekjærasten

Eg står her på kanten, og vil væra din
uansett korleis ein vinklar det,
så har eg gitt meg sjølv til deg
utan å sjå tilbake, no er det berre deg

Finaste jenta i verda
beste handa ein kan halde i
All tida me skal slå i hjel
med kjærleiken vår

Det einaste du og eg
Ei endelaus forteljing
ei endringslaus forteljing

som brått endrer seg og endest
her på kanten,

blir eg laga

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar