I dag feirar me og påske

Kjære kyrkjelyd!

Det er ein glede å ynskje dykk hjarteleg velkommen til messe her i dag, på skjærtorsdag. Dagen der alt skar seg. Det er dagen då nattverden blir innførd, då Jeus og disiplane sitt i Getsemanehagen, Jerusalem og Jesus seier dei velkjende orda ”gjer dette så ofte dykk kan, til minne om meg.”

Skjærstorsdag er ein vond dag på mange måtar. Og me kjenner til det meste frå før av. Judaskysset, forræderiet, og soldatane som tar Jesus til fengselet. Allikevel så tenkjer eg at denne dagen og på mange måtar er ein gledesdag. Det er faktisk på skjærtorsdag at eit av dei største ofra i bibelfortellingen blir gitt.

Eg tenkjer sjølvsagt på Judas Iskariot. Det er ikkje mykje det står skreve om han. Me les fysst om han i Johannes 12,6. Der står det at Judas har ansvaret for pengekassen til disiplane og underslår små beløp til seg sjølv. Kva som skjer i Getsemane kjenner me så godt til frå før, men kva skjer vidare med Judas?

I Matteus 27,3 kan me lese om at Judas angra det han hadde gjort. Han freista gi tilbake pengane, men verken tempelprestane eller soldatane ville ha dei. Judas blei så sint at han kasta sylvpengane frå seg på gata og sprang ut i natta, med all skulda for Jesus si forferdelege daud på skuldra sine.

Til og med fiendane til Jesus ville ikkje ha noko med Judas å gjere, og disiplane skøyv han og frå seg ut i kulda dei med. I dag veit me betre. Me skal tilgi dei som angrar. I Matteus 27,5 og Apostelane sine gjerningar 1,18 kan me lese om kor grusomt det endte i denne historia, då Judas går hen og tar livet av seg sjølv, ved å henga seg i eit tre.

Det står skrive i Johannes 13,27 og i Lukas 22,3 at Judas var ein reiskap for Satan, som for i kroppen hans og fekk han til å forråde Jesus. Han hadde altså ikkje vilje til det, men ansvaret for det. Ein kan spør seg sjølv, om dette kan stemme. Eg trur ikkje at det var Satan som for i Judas. Me kunne ikkje ha feira påske slik kristne gjer i dag utan at Judas ofra seg. Det var han som gjorde at Jesu kunne døy, stå opp og gi oss evig frelse.

Judas hadde ikkje ein himmel som venta på han. Han var ikkje sonen til Gud, men kva veit me om kva Gud sa og fortalte til Judas på skjærtorsdag? Er ikkje mirakelhistoria om Jesus avhengig av sviket? Korleis i alle dagar skulle me ha fått Kristus opp på korset hadde det ikkje vært for Judas Iskariot.

I dag, kjære kyrkje lyd, feirar me Judas Iskariot, og eg håpar me kan late oss inspirere til å tilgi kvarandre, sånn at me får ein meir freidsam eksistens her på jorda.

Eg vil syngja hans namn.

Amen.